AKTUALIZACJA TEKSTU NIEBAWEM

Wstępnie zakładam, że przejadę około 3-4 tysięcy kilometrów. Na mapie jest kilka punktów, których absolutnie nie można pominąć. To miejsca, z których słynie Namibia. Ale żeby nie było zbyt banalnie, mam też kilka innych pomysłów. Osoby, które choć trochę znają temat wiedzą, że najlepszym sposobem jest wynajęcie samochodu 4×4 z namiotem na dachu.

W Namibii nie można spać poza wyznaczonymi kempingami. Oczywiście ze względów bezpieczeństwa. Dlatego też lepiej nie rozbijać namiotów na ziemi Kiedy w Europie jest zima, tam jest lato, ze specyficzną porą deszczową. I właśnie wtedy chciałbym zacząć przygodę, nawet jeśli będzie za ciepło i za mokro.

Republika Namibii to kraj w południowo-zachodniej Afryce. Zajmuje powierzchnię 824 292 km² i jest zamieszkany przez 2 803 660 osób (2024 r.).
Kraj położony jest nad Oceanem Atlantyckim. Teren jest głównie wyżynny, urozmaicony pasmami górskimi. Klimat jest suchy, a znaczną część kraju pokrywają pustynie – na zachodzie, wzdłuż wybrzeża, pustynia Namib (od której pochodzi nazwa kraju), na wschodzie – Kalahari; pozostała środkowa część kraju pokryta jest sawannami.

Namibia jest republiką z systemem prezydenckim, a stolicą i największym miastem jest Windhoek, położone w centralnej części kraju. Gęstość zaludnienia wynosi 3,4 osoby/km². Namibia jest jednym z najrzadziej zaludnionych krajów na świecie, zaraz po Mongolii.
Kraj został skolonizowany przez Europejczyków w drugiej połowie XIX wieku. W 1884 r. utworzono Niemiecką Afrykę Południowo-Zachodnią, której obszar odpowiadał współczesnemu państwu, z wyjątkiem enklawy wokół miasta portowego Walvis Bay, które kilka lat wcześniej zostało zaanektowane przez Brytyjczyków. Nie były to dobre lata dla mieszkańców.